Ik zeg het nog steeds als ik een plan zich zie ontvouwen in mijn hoofd.  Laatst hoorde ik een soortgelijke vraag gesteld worden aan iemand in het ov. Zonder dat er echt een zinnig antwoord op werd gegeven. Daar zijn wij mensen goed in; “Als je met pensioen bent, dan…..?” Dat riep bij mij beelden te over op. Ik ga natuurlijk niet met pensioen, dat ten eerste, maar als er een periode in mijn leven komt dat ik zou kunnen doen wat ik wil, – want zo wordt pensioen toch voorgesteld? – , wat zou ik dan doen? 

Het eerste beeld wat zich opdringt tussen de vele andere is dat van Bach. Alle werken van Bach beluisteren in mijn eigen muziekkamer met het volume op gevaarlijk en onderwijl al zijn partituren bekijken en er over lezen. Wat een genot lijkt me dat. En dan met zo’n muziekinstallatie dat je het in elke ruimte kunt horen. Voor als ik wil lunchen en zo. Dat ik dan niet eerst de cd af hoef te zetten om later te bedenken waar ik was met luisteren. Ja, ik ken de pauzeknop; maar ik bedoel in mijn hoofd. Als ik een cd afzet wil dat niet zeggen dat de muziek stopt. De muziek in mijn hoofd speelt gewoon door of begint dan weer met iets anders, vaak in simultane uitvoeringen, tot in mijn slaap toe, zolang ik mij kan herinneren, altijd klank in mijn hoofd. Misschien kan ik een pauzeknop voor muziek maken in mijn hoofd. Wordt het misschien vaker stil. Er is nog wel ruimte naast de concentratieknop en de dimmer. En heel veel Bach dirigeren. 

Het tweede beeld, niet noodzakelijk chronologisch, je zou me immers niet bij kunnen benen, is dat van een schrijfkamer, met eindeloze boekenwanden, een open haard en zicht op weilanden vol koeien. Schrijven! Als ik zou kunnen doen wat ik wilde dan zou ik schrijven. Beelddenkersromans, boeken met hoogsensitieve nieuwetijdshelden, beeldboeken over tuinieren, handboeken voor het onderwijs over de specifieke les aanpak van beelddenkers, een thriller met een beelddenkende hoogsensitieve homosexuele minister-president als hoofdpersoon, beeld- en doe-boeken over gezond eten. 

Ik zou het voedingscentrum en de gezondheidsraad om zeep helpen door ze op een dieet te zetten van magere gepasteuriseerde melk, supermarktvolkorenbrood, plofkip, margarine en hollandse tomaten. 

In de tuin zou ik een verzameling Hosta’s aanleggen. Langs kwekers struinen en eindeloze rijen van dat prachtige groen planten. 

Als ik zou kunnen doen wat ik wilde

zou ik alle beelddenkers van elke leeftijd

helpen hun talent te ontwikkelen,

nieuwe methodes ontwikkelen. 

Een beelddenkersschool oprichten.

En hier gaat de vergelijking met de vraag wat ik ga doen als ik met pensioen ga al mank en blijkt de vraag zich dus vooral te richten op wat zou ik doen als ik zou kunnen doen wat ik wil. Meteen is daar de volgende vraag in felgekleurd 3D; Waarom niet nu? 

Daar zwijgt de beelddenker, door zichzelf verrast. Hij gaat daar de komende tijd eens goed mee stoeien.