Net als jij
wilde ik niet anders zijn dan de rest. Deed ik er alles aan om maar niet op te vallen. Net als jij probeerde ik mij wanhopig aan te sluiten bij de middelmaat, niet goed, niet slecht. Normaal zijn stond altijd boven aan mijn verlanglijstje. Net als jij was ik doodsbang dat ze de chaos aan beelden in mijn hoofd zouden zien en er achter zouden komen dat ik anders was. Deed er alles aan om niet te laten merken dat ik grootse drom
en zag op klaarlichte dag zittend aan het raam in het klaslokaal.
En net als jij was ik in het speelkwartier de koning. Want het spel, het verhaal, het avontuur dat hing daar van mij af. Ik kon dan misschien niet leren maar fantaseren en verhalen vertellen dat kon ik als de beste, net als jij. Geen plan was te dol, ik zag het allemaal voor me en de groep deed gretig mee.
De klas was te donker, de meester te saai, in de lesstof vond ik alleen maar hieroglyfen.
Net als jij durfde ik na verloop van tijd geen fout meer te maken en maskeerde dat door de clown te zijn, de raddraaier en zat ik meer op de gang dan in klas. Net als jij wilde ik helemaal niet voelen wat de ander voelde, weten al voordat de ander het zelf kon weten en laveerde voorzichtig in de richting waar ik maar wind vermoedde.
Net als jij op zoek naar mensen die datzelfde zagen, voelden, wisten. Met een hoofd zo vol beeld dat het een wonder was dat het niet uit zijn voegen barstte. Net als jij gaf ik al mijn grenzen op om een van de grijze schapen te mogen zijn.
En daarom begrijp ik je zo goed.
Ik zal je helpen nog even onder te gaan in die grijze middenmoot tot je klaar bent om er met kop en schouders bovenuit te steken.
Net als ik.
