Kies !

Offline netwerken ook ik ontkom er niet aan. Al jaren van netwerkontbijtjes via open coffee’s met tussendoor een zakenlunch en door naar de netwerkborrel om te eindigen bij de ondernemersavonden. Zo erg als in deze opsomming is het niet maar er is veel op dit gebied wil ik maar zeggen. Netwerken is voor mij vooral selectief zijn. Waar ga ik wel en waar ik vooral niet heen. Wel naar 0318Samen maar niet naar elke netwerkborrel. Daarnaast neem ik al jaren slechts 3 visitekaartjes mee. Nog eens benadrukt door de tips van Maikel Latour . Misschien heb ik wel meer gesprekken maar mijn visitekaartje krijg je alleen als je als mens een prachtverhaal hebt. Liever een of twee goede intensieve gesprekken waarin je elkaar ook echt hoort en ziet dan thuiskomen met 50 visitekaartjes waar je geen enkel beeld meer bij hebt. 

Kijk !

Meestal is het onderwerp (sorry sprekers) niet heel boeiend voor mij en vaak nog steeds met een PowerPointPresentatie. (tekst, plaatje, tekst met plaatje en plaatje zonder tekst en nog meer tekst, plaatje), zooo  2012. Geeft mij wel de gelegenheid te observeren, liefst staand achterin of leunend op een tafel aan de zijkant. De boodschap krijg ik toch wel mee. Als beelddenker concentreer ik mij juist door te bewegen en rond te kijken. Observen zoals Ralph Oats het bedoelt. Kijken wie de leiders zijn. Succesvolle leiders bewegen anders, hebben een eigen duidelijke lichaamstaal. Zien wie er rustig glimlachend bijzit en toch alert de omgeving in zich opneemt. Altijd op zoek naar de gelukkige leider. Dat begint al bij binnenkomst, heb je een open of een gesloten houding. Wie stelt er welke vragen en hoe luistert iemand. Ik geniet er altijd van.

Wacht!

In de pauzes of na de presentatie(s) loopt het vanzelf. De kaartjesverzamelaars ontwijk ik, de vriendjesclubjes ook en zeker de mensen die alleen luisteren om te kunnen antwoorden met welk produkt of welke dienst ze leveren.  Zodra men elkaar voor even gevonden heeft, nek aan nek race hoor, komt er altijd wel iemand op mijn glimlach af of op het rustige plekje dat ik uitkies, dat weet ik nooit zeker. En dat zijn de beste ontmoetingen. En ik open met; “Wie ben jij?”, zoveel interessanter dan; “Wat doe jij?” Gesprekken waarbij je elkaar in de ogen kijkt in plaats van onrustig met de ogen alweer naar het volgende netwerkcontact zoekt. 

Vertrek ! 

Na een paar gesprekken heb ik voldoende prikkels gehad, zakt mijn energiepeil en heb ik geen oprechte interesse meer. Vaak stijgt ook het geluidsnivo na een paar borrels en begint het op een heus feestje te lijken. Wegwezen dan. Ik neem thuis wel een goed glas wijn. Voor mij is ondernemen inderdaad topsport , net werken.