Beelddenker zomert
en chargeert
Het is altijd heerlijk anders, de zomervakantie. Dan zijn het ineens volwassenen, groepen, middelbare scholieren en studenten bij wie ik aan mag schuiven. Intensieve dagen, dat wel maar afgewisseld door meer blauwe dagen dan anders. Blauwe dagen zijn ook letterlijk blauw gekleurd in mijn agenda en zijn wat ik noem mijn ‘beelddenkers-dagen’ zonder enige afspraken en welke structuur dan ook. Kan ik trouwens iedereen aanraden. Dat is wanneer je echte creativiteit naar boven komt.
– Er vlogen al weken geleden op alle sociale media, berichten voorbij, van vooral juffen uit het lo. Opgewonden berichten en suggesties voor nieuwe methodes en klassenmanagement. Verschenen er dagelijks hele (natuurlijk meteen ontvolgde) borden op Pinterest over lessen en school in een onophoudelijke stroom (ik hou mijn tijdlijn liever interessant).Voor wie is hier de vakantie blijkbaar te lang? Maar dat even terzijde zo vlak voor de eerste scholen weer beginnen. –
Weer naar school
Nu zie ik een voor een mijn reguliere clientjes weer. Zeg maar lagere schoolboefjes vanaf 7 jaar. Ze hadden zo’n 6 weken vakantie. Ik zie wilde haren door de zon verkleurd, bruinverbrande armen, kleurige wangen, kapotte knieen en vooral stralende ogen. Bruisend van plezier in plaats van stuiterend door de prestatiedruk. Een zekere rust in de dromerige blik zonder enig tijdsbesef. Boordevol verhalen.
Boeiende verhalen. Kloppende verhalen, met een begin en een eind en een prachtig taalgebruik. Wetenswaardige details van de reis en de plaatsen in logische volgorde. Vlotte antwoorden in rustige concentratie op mijn vragen welke ontdekkingen ze gedaan hebben. Ik geniet er mateloos van.
Wanneer is het herfstvakantie?
Binnen een paar maanden, weken misschien al zelfs, is het weer anders. Zijn deze vrije geesten weer ingekaderd in het cito-gestuurde auditieve schoolsysteem. Leren ze weer stilzitten en gehoorzamen. Blijf ik ze leren zich te weren tegen stress, om te gaan met verveling in de klas en hoe ze, anders dan van ze verwacht wordt, ook kunnen leren en hun dromen waar kunnen maken.
Van generlei nut
Scholen zouden droomfabrieken kunnen zijn, leren wat je leren wilt. Onderwijs zou altijd buiten kunnen zijn, met het lokaal alleen als schuilplaats als het dan toch echt te hard regent. Broedplaatsen van talent zouden het kunnen zijn. Zodat ze altijd van die sprankel ogen hebben van het leren.
– Zullen jullie wel regelmatig op school uit het raam staren naar de lucht? Alsjeblieft!? En elkaar vertellen hoe bij jou de wolken er uit zagen vandaag? Neverland is bij de tweede ster rechtsaf. En ontdek nog even voor het winter wordt waarom niet alle Libelles, Libelles zijn, maar anders, niet minder. Lach om de eerste onvoldoende, je weet wel beter. –
==================================================
Bij de laatste edit van deze blog (ja, dat is een heel proces) kwam ik deze prachtige poezie tegen op hetkind.org , van Natasja de Kroon. Wel helemaal lezen, gaat over haar droom en past er helemaal bij.
Niks mis met ons onderwijs
Als je een meisje bent. Niet te slim en niet te dom
Als je je aanpast. En doet wat de juf je zegt
Prachtig, staar je wel eens uit het raam 🙂 jawel vroeger op school zeker en nu nog, het uitkijken over het dak van het bedrijf aan de ene kant met boomtoppen in de verte, aan de andere kant een stuk bouwland wat een zekere rust geeft in alle onrust van een commerciële baan. De dagen zonder agenda en zonder horloge (tip van de psycholoog) geeft ruimte rust en balans. Een blauwe dag, ik ga die onthouden en toevoegen in mijn nieuwe agenda voor 2015.