The Work

Met The Work van Byron Katie, nu voor mij al meer dan 20 jaar geleden, kwam er een hele krachtige praktische eenvoud in mijn chaotische leven. En ik zou het niet veel later hard nodig hebben. Het viel samen met de ontdekking van mijn talenten. Over mijn talenten en hoe ik ze inzet bij mijn clienten daar schrijf ik regelmatig over. Over Byron Katie hoor je me niet zo vaak. De kern ervan zit zo onder mijn huid dat ik me er vaak niet eens van bewust ben dat ik het toepas.

Vier vragen 

Juist in de gezinnen waar ik kom stel ik bijna ongemerkt de vier vragen uit The Work.  Is het (deze gedachte) waar? Hoe kun je zeker weten dat het waar is? Hoe reageer je als je deze gedachte denkt? Wie zou je zijn zonder deze gedachte? En na deze vragen misschien wel de kernvraag: Hoe zou je het kunnen omdraaien? Of variaties ervan, toegespitst op het gezin en mijn clientje. En het werkt elke keer, het zet aan het ‘omdenken’ zou je kunnen zeggen. Voor kinderen heeft Byron Katie het aansprekende boek ‘Tiger-Tiger, is it true?’ geschreven. Ik lees het soms voor en vertaal het ter plekke. (Er is ook een nederlandse vertaling) De wat oudere hoogbegaafde met zijn kennis van minecraft engels, leest het zo weg en kan er weken later nog intens op terugkomen. 

Te simpel

Het is een model. Een simpel model. Vaak werkt het daarom bij ons niet. Het is te eenvoudig om waar te kunnen zijn. Te simpel om te kunnen werken. Voor mij is het inmiddels de basis van waaruit ik  a l t i j d werk en leef. Hou van wat er is. Het is zoals het is. Dat zijn kenmerkende uitspraken van mij, rechtstreeks uit het model van Byron Katie.

Bij het vaak lage zelfbeeld van mijn beelddenkende, vaak hoogbegaafde, vaak hoogsensitieve clientjes gebruik ik in het gesprek deze; “Het is niet jouw taak om mij aardig te vinden, dat is mijn taak“. waarbij dan de wenkbrauwen fronsen, tot ik hem omdraai; “Het is niet mijn taak om jou aardig te vinden, dat is jouw taak!”  Als deze inzakt is een belangrijk fundament gelegd.

Hoe reageer jij op deze uitspraak? 

The Work is a raft. The four questions and the turnarounds help you move from confusion to clarity. Eventually, through practice, you no longer impose your thinking onto reality, and you can experience everything as it really is: as pure grace. At that point the questions themselves become unnecessary. They are replaced by a wordless questioning that undoes every stressful thought as it arises. It’s a way of meeting the mind with understanding. The raft has been left behind. You have become the questions; they’ve become as natural as breathing, so there’s no longer any need to ask them. – Byron Katie