Ik vind het helemaal prima als je uitgebreid vertelt dat beelddenken niet bestaat. Grote kans dat ik alleen maar nieuwsgieriger word naar jouw waarom. 
Je mag me ontkennen in het onderwijs. Ik word er alleen maar meer vastbesloten van om de visueel lerende kinderen in jouw klas te ondersteunen.
Ik snap het ook als je afwijkend leergedrag vooral beschouwd als handicap in het onderwijs en dat ook actief ventileert waardoor nog geen 16 % van de hoogbegaafden een universitair diploma behaalt. Je bent immers zelf opgeleid als grijze muis.
Je mag mij overgevoelig noemen hoor. Ik zal dat krachtige talent nooit tegen je gebruiken al voel ik je schreeuwende onzekerheid. Ik zal je er dan verder ook niet mee helpen maar dat is jouw keus.
En je mag me uitschelden met je weinig originele aangeleerde scheldwoorden. Het doet geen zeer en ik hoef niet met je naar bed. Meestal besef je niet eens welke geuze
nnamen, eretitels je me geeft, dus, who cares?
Je mag me onverschillig noemen, gelaten, passief, onraakbaar, onaantastbaar, arrogant of wat jij ook maar denkt te kunnen ontkennen in de voorgehouden spiegel.
Maar, noem me nooit, NOOIT; ‘volwassen’. Dan loop je de kans dat ik van mijn eenhoorn spring en je op alle cijfers van het alfabet laat kauwen.
