(scroll down for english) Niet alleen de beelden in mijn hoofd komen niet altijd overeen met de werkelijkheid, ook mijn communicatie laat weleens te wensen over. Hoe ik overkom en hoe ik denk over te komen. Wat ik zeg en wat ik bedoel. En dan ook nog eens gehinderd door een ander tijdsbesef. 

In mijn wereld

Zowel in gesprekken als in de mail denk ik soms al lang geantwoord te hebben. Dat klopt ook. In mijn hoofd is het antwoord wel beeldend samengesteld, maar nog niet vertaald naar een gesproken antwoord of een daadwerkelijk verstuurde mail. En daar kan ik dan ook nog  – onterecht – boos om worden. Maar dat heb ik toch gezegd!? Maar dat heb ik toch geschreven !? Nee dus. “Ja, in je dromen zeker”, hoorde ik als kind vaak. Dan had ik iets niet gedaan terwijl ik er toch vast van overtuigd was van wel. In mijn dromen is dan; in mijn hoofd. Doordat het daar zo’n levendige boel is lijkt het of het in werkelijkheid ook echt gedaan is. Neem daarbij het iets andere tijdsbesef of zelfs het volledig ontbreken daarvan en de communicatie loopt nog wel eens heel anders dan je denkt. 

Het is geen excuus. Niet ‘zo ben ik nu eenmaal’. Wel een realiteit waar wij beelddenkers mee zullen moeten dealen. Daarom wat tips voor jou en je beelddenkende kanjer. 

Logica

• Ik leg graag en redelijk vaak uit hoe het zit. Daarmee kan de ander mij beter volgen, omdat de logica hoe ik in elkaar zit begrepen wordt. De omgeving kan mij dan even terugroepen; Ho even, volgens mij ben je 5 stappen verder dan ik. Dat dwingt mij dan om vanuit het totaalplaatje terug te gaan naar het begin om zo de ander mee te kunnen nemen in mijn verhaal. Het kan dus helpen als je aan je visueel ingestelde kind en zijn omgeving uitlegt hoe hij over kan komen. Maar probeer wel in te schatten wie er in je omgeving ook echt jou en je kind willen zien en horen.

 Voorbereiding

• Geplande gesprekken, vergaderingen, workshops, lezingen, repetities bereid ik voor met tekeningen, simpele pictogrammen, of mindmaps. En de tekeningen, in logische taal-denkende volgorde, gebruik ik ook om zo de lijn vast te houden. Dan kun je, als het nodig is een zijweg bewandelen en toch weer terugkomen bij het onderwerp. Op deze manier help ik ook mijn cientjes deels om een spreekbeurt of boekverslag voor te bereiden (en te onthouden). Deels ook om het eigen hoofd, het eigen verhaal te ordenen. Teken eens wat je nu vertelt? Teken wat er daarvoor gebeurde. En toen? En toen? Leg de plaatjes zo neer dat het verhaal klopt van begin tot eind. Dat brengt ook rust in het hoofd. 

Planning

• Elke mail waar ik niet meteen iets mee doe probeer ik weg te zetten in de tijd. Daarmee bedoel ik dat het in mijn elektronische agenda of kalender komt. Dan krijg ik een pop-up dat ik er nog iets mee moet. (Als ik die tenminste niet 3 keer wegklik want dan wordt er nog niets meegedaan:-) ) Dus enige discipline is wel nodig. Zo vraag ik aan mijn clientjes en zijn gezin, hoe zij afspraken beter willen nakomen. Hoe kun jij ervoor zorgen dat je dit onthoudt? Op welke manier wil jij/willen jullie hieraan herinnerd worden?

Uit je hoofd

• Ik schrijf of teken alles op. Wat er ook in mij opkomt dat mijn onmiddellijke aandacht vraagt, ik krabbel het op een los blaadje, een woord, een tekening. Of ik pen het op mijn Note, stuur mezelf een mail of een pin. Het voordeel hiervan is dat je het niet kunt vergeten EN dat het uit je hoofd is waardoor het wat rustiger is van binnen en je door kunt waar je mee bezig bent. In situaties waarin dat echt niet kan sla ik het op in mijn plannetjeskamer en dan kom ik het vanzelf weer tegen. Als je kind (nog) niet werkt met kamers in zijn hoofd geef hem dan een eigen notitieboekje of schrift. Alles wat afleid mag daarin getekend worden. Ook de bijzondere vragen op het moment dat ze echt even niet uitkomen. Wel op vaste momenten samen doornemen wat er in staat en wat je er mee wilt.

 Van beeld naar woord

• Ik leerde op den duur dat als de reacties anders waren dan verwacht, razendsnel te schakelen. Is het inderdaad geen goed plan of zeg ik in woorden iets anders dan ik mij in beelden heb voorgesteld in mijn hoofd. En dan aanpassen, rustig uitleggen. Niet dat de ander het verkeerd begrepen heeft (want dan ben je ze kwijt) maar dat je het opnieuw met andere woorden nog eens wilt vertellen. En dat kan zeker als je het eerste punt hebt gedaan. 

 Ordenen

• Gaat, met name, de schriftelijke communicatie niet zoals ik had verwacht, dan bied ik oprecht mijn excuses aan. Als ik ook maar de indruk heb dat mijn boodschap niet goed begrepen wordt dan pak ik de telefoon en komt het meestal goed. Vaak ook laat ik de mail nog even rusten voor ik op verzend druk. Een uur later bijvoorbeeld kijk je er dan soms heel anders tegen aan. En ik laat ook belangrijke mail door een ander lezen met de vraag; Hoe komt de boodschap over?  Help je kind zijn verhaal eerst in tekeningen te ordenen als tussenstap in het vertalen van beeld naar woord. 

 Onder elkaar

• Samenwerking en comunicatie tussen beelddenkers onderling is voor mij ook broodnodig. Ik zoek het vaak op. Een half beeld is genoeg om elkaar te begrijpen en de gesprekken gaan razendsnel. Dat is heerlijk ontspannend, een boost voor mijn creativiteit met name omdat ik dan mijn eigen tempo aan kan houden. Als je eenmaal ontdekt heb wat beelddenken is, zoek dan ook een aantal ‘gelijkgestemden’ op. Je kind zal ervaren dat er meer zijn zoals hij, het praat en denkt makkelijker. Hij wordt begrepen. Niet voor niets hoor ik vaak; Wat praat je makkelijk met mijn kind. Je hebt echt aan een half woord genoeg. 

Ook hier gaat het om bewustwording. Wederzijds. Zo doe ik dat dus. Zo werkt dat bij de ander. 

*****

Not only differ the images in my head from the outside world also my communication can be poor at sometimes. How ik think I come across and how it realy is. What I say and what I mean. Complicated every now and then by the lack of time awareness.  

In my world

Concerning conversations as well as mail I often think I did response. In fact it is true. In my head I imaged the response but did not yet translate it into words or text.  I even react – deserved or not – angry.  But I did mention it ? But I wrote it to you, didn’t I?  No. I did not. “In your dreams”, they told me as a kid. It was in my head. Because it is all very vivid in there it sometimes seems it has already been done actually. To make it harder is the different awareness of time or even the total lack of it. Therefore communication might not always go as planned.  

And don’t get me wrong, it is not an excuse. But it is a realit we have to deal with. So it might be helpful to give you some tips. 

• I love to explain myself. To show how it works inside my head. In that way other people can understand me better.  They can stop me at times;  Wait a minute, I think you are 5 steps ahead of us. It forces me to go back from the overview to the start and being able to take others with me in my story.  It might be helpfull to ‘explain’  to your visual talented kid how he comes across. Or tell others how it works, if they are realy open to it. 

• Planned conversations, meetings, workshops, lectures, rehearsals, I prepare them with little drawings, picto’s or mindmaps. These pictures help me to follow the theme. Ofcourse I can wander of if necessary but the pictures bring me back to the subject. It is also the way my clients learn how to prepare for a speech in class. Partly to bring order in their own heads.  Will you draw what you are telling me? Can you please draw what happened before? And then? And then? Now will you lay out the pictures in a way it makes sense? It brings peace in their heads.

• Every mail I am not responding to right away I will put in my calendar so I get a pop up to do something with it. And yes some discipline is involved.  I ask my clients and their family’s how they like to better stick to their deals. How can you take care to remember this? In what way would you like to be reminded to this task? 

• I write or better draw everything down as soon as it pop ups in my mind. I scribble it, a word, a drawing, I send myself a mail or a pin. The big advantages are that it is more difficult to forget AND it is out of your head so you are better able to concentrate. When it realy is not possible to write it down I store it temporarily in my Chamber of Plans in my head. I definitely will meet it again.  When your child is not yet working wit chambers in his head you can give him a little notebook. Everything distracting can be written in there. Also the bigger questions he comes up with at non convenient times, Ofcourse you have to review it together once a week. 

• I learne the hard way, whenever the reactions are not what I expected to be able to switch very fast. Is the plan realy that bad or did I use the wrong words?  And then adapt, quietly. 

• Whenever the written communication doesn;t meet my expectations I apoligize sincerely. If at any moment I have the feeling my message is not understood in the right way I make a phonecall and usually things work out. Another habit is to wait for an hour or so with sending the response. Some time later you might read it differenly. Very important communication, to groups for example I always give them to someone to read it, to edit it. So you might want to help your child to bring order in his story by letting him draw the parts of it. It gives an extra step between the translating from image to word.

• Cooperation and communication in between visual spatial thinkers is much needed for me. Half an image is enough to understand eachother.  Besides than I realy can speed up. It is relaxing, a boost for my own creativity. As soon as you have discovered what it means to be a visual spatial thinker go out and find people like you.  Your child will experience the fact that out there are more children like me. Thinking and talking will be more easy.  He will feel understood.

Again it is about raising awareness. Mutual. That is how I do it. That is how he does it.