(Scroll down for english) Ben ik een rolmodel voor mijn clientjes? Voornamelijk jongens. En wil ik dat zijn? Weet je zeker dat je mij als rolmodel wilt voor je kind? 🙂 Als zo iets een paar keer voorbij komt dan wordt het tijd voor mij het nader te onderzoeken.
Als ik groot ben
Een van mijn favoriete uitspraken is; “Later, als ik groot ben.” En heel vaak hoor ik dan terug; “Maar jij wordt nooit groot!” Wat ook regelmatig terugkomt is de voor de ouders misschien minder flatterende uitspraak; “Weet je, papa en mama, die zijn oud, maar jij niet!” Het gaat verder dan boys will be boys. Ik ben 
en doe blijkbaar niet ‘volwassen’, wat dat dan ook in mag houden in hun ogen. Ik gedraag mij in elk geval niet als de meeste volwassenen om hen heen. Dat ervaar ik altijd weer als een groot compliment. Als ik hierin rolmodel mag zijn, dat ouder worden geen serieuze zaak is, dan graag.
Gelijkwaardig
“Zij kunnen zich, misschien wel voor het eerst, met iemand, met jou, meten.” Dat is ook een mooie. Ik merk inderdaad dat ze, soms voor het eerst, in mij iemand ontmoeten waarmee ze dezelfde taal kunnen spreken. “O, dus jij hebt dat ook!” Dat we elkaars humor delen, elkaars snelle gedachten kunnen volgen. En je mag met mij aan de haal, als dat jou helpt en tijd en ruimte geeft. Ik haal je wel terug bij het onderwerp. Als ik hierin rolmodel mag zijn, de gelijkwaardigheid laten beleven, dan graag.
Evenwicht
“Hij werd helemaal rustig van je.” Breed gebarend kan ik vertellen over hoe graag ik mijn beelddenkers help. Ik schijn te gaan stralen als ik vertel over mijn workshops. Mijn koorleden zeggen dat ik een bezielende manier van dirigeren heb. Passie, vurig, unstopable. En toch is er de intense rust en het geduld. Op geen enkel moment gemaakt of ingehouden. Hand in hand met de tomeloze energie. Als ik hierin rolmodel mag zijn, het speelse evenwicht, dan graag.
Kleine jongen
“Je bent streng, je stelt hele lastige vragen en ze hebben een bloedhekel aan al die oefeningen die ze van je krijgen maar ze houden van het kind in je.” Daar word zelfs ik stil van als ik dat hoor. En blij. De fantasie waarmee ik opstellen ‘schreef’ volgens mijn eigen spellingsregels en vol met tekeningen, is nog dezelfde. Als de middeleeuwen ter sprake komen gaan we het niet hebben over de watervoorziening of de Pest, maar over ons vurig geloof in het bestaan van Draken en de heilige Graal. Het leven is een spel, het spel ons leven. Als ik hierin rolmodel mag zijn, de kleine jongen is de grote man, dan graag.
Nog meer rolmodellen?
En wie weet geef ik ze daarmee ook wel een stukje van hun jongensleven ’terug’? Dat spelen leren is en stilzitten niet. Daar wil ik wel rolmodel voor zijn, later als ik groot ben dan. Of dat zingen in een jongenskoor net zo stoer kan zijn als voetballen. Wil ik daar rolmodel voor zijn, nog voor ik groot ben dan?
*****
Am I a role model for my clients? Mainly boys. And do I want that? Are you sure you want me as a role model for your child? 🙂 Time to investigate the matter in reflection.
When I am grown up
I love to say; “Later, when I am grown up.” A lot of times the reply is; “You will never grow up.” Or, a bit less flattering maybe for the parents; “You know, mom and dad, they are old, not you!” That’s more then just boys will be boys. Apparently I am not and act not as an adult, whatever that may be in their eyes. Anyway I do not behave as most of the adults around them do. It is a great compliment to me every time. If I can be a role model for this, growing up is not at all serious, I love it.
Equal
“Maybe for the first time they feel they can can measure up with someone, with you.” That is a nice one too. I do notice they meet in me someone who speaks their language. “Ah, you have that same thing too!” We share the same kind of humour. Are able to understand eachothers fast way of thinking. You can run off with me, for a while, if that gives you time and space. I will get you back to the subject. If I can be a role model for this, to let them feel equality, I love it.
Balance
“He calmed down because of you.” With expressive gestures I may talk about my clients. I might glow when I tell about my workshops. Members of my choir tell me I have a inspiring way of conducting. Passionate, ardent, unstopable. And yet with an intense calmness and patience. At no point artificial or restrained. Together with the sheer energy which is mine. If I can be a role model for this, the playful balance, I love it.
Inner Child
“You seem pretty harsh. You ask realy difficult questions. They hate your exercises. Yet, they love the child inside of you.” It leaves me speachless for once, hearing that. It makes be happy too. The same imagination I wrote my essays with, according to my own set of rules for spelling and with a lot of drawing, is still mine. If the subject is the middel ages, we don’t talk bout the water supply back then, or even the plague. We discuss our ardent belief in the existence of Dragons and the holy Grail. Life is a game, playing is our life. If I can be a role model for this, the little boy is the grown up man, I love it.
Even more role models?
Who know I am able to give them back what you call a boys-life? Playing is learning and sitting still is not. I love to be a role model for that, later, when I grow up. Or being a role model for singing in a boys choir can be as cool as playing soccer. Do I want to become a role model for that, before I grow up I mean?
