(scroll down for english)Vooral door te luisteren, te kijken, te durven voelen  volg ik mijn cliëntjes. Volg ze waar hun behoefte ligt en dan vooral hun energie. Hoe jonger hoe beter waar te nemen is waar hun energie ligt, of ie hoog is of laag, licht of zwaar. Ik denk daar nooit bij na want dat is weer zo’n bedachte lineaire constructie van de geest, not me. Als ik, puur kijk en luister dan weet ik onmiddellijk waar de behoefte ligt en dat volg ik. Hoe raar het soms ook lijkt, het klopt altijd. Het is altijd goed doordat ik vooral mij ben en niet mijn gedachten. Meer dan 90% van onze gedachten zijn namelijk overtuigingen van anderen.

Dus vandaar mijn vraag; van wie is jouw stress eigenlijk? Ik was daar onbewust bekwaam in. Het loslaten van gedachten, omdat ze niet van mij zijn. Bijzonder voor een beelddenker waar elke gedachte in beelden langskomt. En toch ook weer niet. In onze actieve visuele binnenwereld sluiten we ons bijna vanzelf af voor de overtuigingen van anderen. Maar zodra we actief deelnemen aan de buitenwereld dan is het niet altijd een bewust keuze en daveren de gedachten van anderen in 3d bij ons binnen. En nogal wat beelddenkers zijn immers geweldige pleasers. Het bewust zijn en worden dat gedachten, overtuigingen en gevoelens veelal van anderen zijn maakt het leven zoveel makkelijker. Sociaal nog niet helemaal gewenst misschien, maar dat is dan weer een overtuiging van een ander. 

Heb je last van stress? Een populair woord op dit moment in alle media. Vraag je dan eens af wat je werkelijk zou willen doen, als je voor jezelf zou kiezen? En nu niet meteen komen met praktische, rationele bezwaren en overtuigingen van anderen.

Durf eens naar deze vraag te kijken. Durf eens niet perfect aan de verwachtingen van de ander te voldoen. En als dat nog een stap te ver is stel je zelf dan eens de vraag waar je iets zou kunnen veranderen, iets kleins, 1 dingetje, als je voor jou zou kiezen?

Probeer bij de vraag te blijven, in het moment, niet meteen een antwoord te verlangen. antwoorden beperken immers. 

• Stop met het proberen altijd maar perfect te zijn in de ogen van de ander. Streven naar perfectie is een voortdurende staat van je zelf veroordelen. In plaats van te kijken wat er allemaal niet goed aan is aan jezelf stel je zelf eens de vraag: Wat is er goed aan mij wat ik nog niet zie?
• Hou eens op met pleasen. Maak je geen zorgen wat de ander van je denkt. Hecht meer waarde aan je eigen geluk dan aan het mogelijke oordeel van een ander. Zonder dat je daarmee een ander uitsluit. Je kunt pas werkelijk iets voor een ander betekenen als je eerst van je zelf houdt. 
• Wees blij met wie je bent. Je hoeft niets te bewijzen. Schrijf eens 3 dingen op waar je dankbaar voor bent elke dag. Het haalt je onmiddellijk uit het oordeel. 
• Raak bewust van hoe het leven op jouw voorwaarden er uit kan zien. De wereld heeft meer gelukkige mensen nodig. Vraag jezelf af wat jou nu echt gelukkig maakt en doe dat dan. Welk bizar, prachtig en uniek pad kun jij scheppen door het verschil te maken, te omarmen en ervan te genieten?

Je kind leert van jou zijn oordeel over goed en kwaad, al vanaf heel jonge leeftijd. Ze volgen jouw voor-beeld. Help ze de vroege oordelen te verzachten. Daar is dit blog voor bedoeld. Leer ze milder te kijken naar zichzelf, ze zijn meer dan het product van hun veroordelende en beeldende gedachten, ze zijn meer dan de overtuigingen van een ander. 

*****

Mainly by listening, looking, daring to feel I follow my clients. I follow their need and more specific, their energy. The younger the easier to be aware how their energy is, if it is high or low or light or heavy. I don’t give it much thouhgt, because that would be another made up linear concept, not me. When I merely watch and listen I immediately know what their need is and that’s what I follow. Strange as it may sound it is always right. It is always the exact right thing to do because I am being me and not my thaughts. Over 90% of our thoughts are convictions of other people. 

Therefore my question to you: who does your stress belong to? I was capable but unintentional; Letting go of my thoughts because they are not mine. Rather peculiar to a visual thinker to whom every thought is an image. And at the same time it is not. In our highly active visual inner world we almost automatically close out to the convictions of other people. On the other hand, as soon as we participate in the outside world all the thoughts of others immediately enter. And boy are we able to please others. To become aware that thoughts, convictions and feelings do merely belong to others makes live so much easier. Maybe not yet sociably accepted but that might be as well someone elese conviction.  

Do you suffer from stress? It is a trendy topic at this moment. Why don’t you ask yourself what you would do if you choose for yourself? And don’t come up with all kinds of practical, rational objections and convictions of other people. 

Dare to look at this question. Dare to not perfectly live up to the expectations of the world around you. If that is a bridge to fare ask yourself what tiny little thing you could change when you choose you? 

Stay in the question. Stay in the moment. Don’t expect an immediate answer. Answers always limits us.  

• Stop trying to be perfect in the eyes of the world around you. Perfectionism is a constant judging your self. In stead of looking what is not good about you ask yourself the question: What is good about me that I can’t yet see? 
• Stop pleasing. Don’t worry about what other people think about you. Give your own happiness more attention than the assumed judgement of others. Without excluding people. You can only help someone after loving yourself.  
• Be happy whith who you are. You don’t have to prove a thing. Write down on a daily base 3 things you are grateful for. It takes you out of judgement.  
• Become aware of how life looks like on your conditions.  The world needs more happy people. Ask what makes you realy happy and start doing what makes you happy. What bizar, wonderful and unique path can you create by being the difference you are, you embrace and enjoy? 

Your child learns to judge about right and wrong from you, starting at a very young age. They follow your example. Help them to soften their early judgements. That is why I write about it. Learn them to become more mild in their judgement about themselves. They are more than their judgmental and visual thoughts. They are so much more than they convictions they think the world has about them.