Uit school moest hij ondanks het mooie weer eerst nog een paar taken van school afmaken want ja, als je het in de klas niet op tijd klaar hebt dan moet het maar thuis. Meteen maar die stomme leesoefeningen er achteraan. Dat kon nog net voor de muziekles en daar zou zijn vader hem ophalen voor de extra voetbaltraining. En lekker frietjes eten terwijl ze samen keken naar de paardrijles van zijn zus. Toen hij naar bed ging was er nauwelijks nog tijd om voor te lezen want moeder ging naar yoga. 

Het zijn geen uitzonderingen, eerder regelmaat. Vervelen mag niet, stel je voor!

Zich vervelen is in de oorspronkelijke betekenis van dit -onnodige- woord (net als ‘moeten’ en ‘maar’) ‘jezelf te veel zijn’, meer niet. Je bent jezelf even teveel. So what? Echter in onze nog steeds calvinistische maatschappij hebben wij afgesproken dat de betekenis van het woord verveling negatief moet zijn: 

Niet boeien en daardoor storend zijn. Tegenstaan. Gevoelens van onlust oproepend. Tot last zijn. Zich onprettig voelen omdat men onvoldoende bezigheid heeft. Niet weten wat te doen. Het wordt zelfs zorgelijk omschreven als een ’toestand van desinteresse in welke activiteit dan ook’.

Als je er op gaat googlen kom je alleen tips tegen hoe de verveling tegen te gaan en hoe het overwonnen zou moeten worden. Je moet er vanaf en je moet het voorkomen. Verveling zou zelfs kunnen leiden tot crimineel gedrag volgens sommige nijvere deskundigen. En dagdromen moet ook ten allen tijde vermeden worden want dat werkt verveling in de hand. 

Verbaasd? De maatschappij mag dan qua uiterlijk veranderd zijn in razend snel tempo, onze standpunten worden nog steeds bepaald door het gedachtegoed uit vorige eeuwen. We leren namelijk niet echt veel bij. We geven kinderen onderwijs volgens een 100 jaar oud systeem, ik kan er een paar jaar naast zitten. 

Omdat we ons te weinig vervelen verandert er ook bitter weinig. Het deel van ons brein dat actief is tijdens verveling is juist dat deel wat zich bezighoudt met het oplossen van problemen. Met als effect een verhoogde creativiteit. Vervelen is een emotie waar we helaas bang voor zijn en wat we met zijn allen zorgvuldig proberen te vermijden. Terwijl het ons juist grootse inzichten kan opleveren. Tijdens het vervelen leg je verrassende verbanden en is het effect bijvoorbeeld een groter concentratievermogen. Het zet aan tot veranderingen. Volgens filosofen als Nietzsche is het misschien wel de enige manier om jezelf te leren kennen. 

Het zou ook heel wat overprikkeling schelen als we wat meer in de pruttelstand gingen. Al onze gedachten en prikkels even op een laag vuurtje terwijl ons brein manieren probeert te vinden om zich bezig te houden. Er zijn zelfs al pedagogen en wetenschappers die voorzichtig pleiten voor de noodzaak van verveling in het onderwijs. 

Zit je verveling uit, luister ernaar, bekijk het gevoel zonder oordeel. Als we tenminste ooit nog iets van werkelijke vooruitgang willen bereiken. De meest geniale Aha-momenten komen uit het niets van de verveling. Zoals je de tuin braak laat liggen gedurende het winterseizoen, zodat de grond zich kan herstellen.