Mijn cliëntjes zijn vrij !

Dus ik ook. Ik zie in mijn agenda de afspraken minder worden en na wat dagen heb ik de administratie bijgewerkt en mag ik ook vrij zijn. En dat is best nodig. Omdat ik doe wat ik leuk vind en leuk vind wat ik doe weet ik eigenlijk nooit van ophouden. Goed dus dat ook hierin mijn cliëntjes het tempo bepalen. Het mooie weer helpt daar ook bij natuurlijk. Het zijn wat ik noem ‘blauwe‘ dagen zonder enige structuur. Mijn harde schijf gaat in de rust. Mijn brein pruttelt.  Boodschappen doen omdat ik honger heb en niet 4 dagen vooruit plannen. Op de fiets stappen omdat ik daar zin in heb. Opgekweekte plantjes verpotten en naar buiten. Lenteschoonmaak in de tuin. Met de handen in de zwarte aarde. Op mijn rug op het net gemaaide gras liggen en me laten bedwelmen door de al bloeiende rozemarijn en naar de wolken staren, draken zien. Mijn andere creatieve kanten de ruimte geven. Wonderlijke verhalen schrijven met vulpen op papier. Om ooit ge-edit te worden zodat jullie ze ook begrijpen. 

Pruttelen

Weer met mijn  camera op pad in het stikke donker en wachten op het licht. Tekenen en kleuren, vormgeven, ontwerpen. Ineens de oplossing zien voor het probleem waar een bedrijf om vroeg. De workshop op maat voor een ‘lastig’ team ineens voor me zien vanuit de rust. Puzzelstukjes vallen zonder moeite op hun plek in de aanpak van een bijzonder traject met een cliëntje. Hoe minder ik werk, hoe meer het werkt. Uren musiceren in de aanloop naar het concert met mijn koor op 5 juni. Siësta’s houden met mevrouw Pluis op mijn voeten. Boeken lezen. Luisteren naar de zwaluwen, vanaf 1 mei weer terug hoog boven mijn tuin. Met open blik de nieuwe ruimte in mijn leven innemend. 

Opladen.

De bron weer schoon. Het kijkglas weer vol. Ik vind het leuk wat ik doe en daarom is het zo intensief, zo heel dichtbij mij. De afstand is broodnodig om er straks weer helemaal te kunnen zijn. Ik hoop dat mijn cliëntjes ook zo hun meivakantie mogen doorbrengen, niet gehinderd door enige structuur, flierefluitend, spelend in de veilige warmte van het gezin. Als wij daarin tenminste het goede voorbeeld geven. Alleen vanuit de pruttelstand komt het beste in ons naar boven. Zodat we ons straks te weer te kunnen stellen tegen al die zo overgewaardeerde zaken als een vast ritme, structuur, huiswerk, toetsen, cito’s en examens waarin maar een heel klein deel van wat we kunnen gemeten wordt. Alleen vanuit de optimale rust kunnen we daar onze eigen weg in vinden.