We hebben een concept bedacht om onze samenleving te reguleren, om ons, zeg maar, in bedwang te houden; Tijd. Met meer impact op ons dan we misschien beseffen. Zonder dit bedachte systeem zou alles, letterlijk alles, anders zijn. Kijk Newton, Einstein, Tesla en andere fysici er op na. We gebruiken tijd om ons het gevoel te geven dat we daarmee de werkelijkheid kunnen hanteren. Maar misschien is tijd zelfs wel een illusie.
Tot die tijd 🙂 zullen we het er mee moeten doen, maar mag het misschien ietsje minder? Als we niet uitkijken hangen we ons hele bestaan er aan op en beheerst de tijd ons. Hou voor de gein maar eens een dag lang bij hoe vaak je op de klok kijkt. Hoeveel apparaten je in huis hebt waarop je kunt zien hoe laat het is. Daardoor ben je alleen nog maar bezig met een uur geleden (verleden) en straks (toekomst). Het houdt ons af van het nu.
En dat is een van onze talenten. Wij, met onze visuele dominantie, zijn van nature graag in het moment, in het hier en nu, ons hier en nu. Het wordt echter benoemd als diskwalificatie; het niet hebben van enig tijdsbesef en gebrek aan concentratie. Als je je bewust bent dat je nog ‘maar’ 5 minuten hebt kan je dat volledig blokkeren. Terwijl je heel veel voor elkaar kunt krijgen als je dat niet beseft.
We oordelen zelfs in tijd. Al vroeg in het schoolsysteem wordt bepaald of je iets wel of niet kunt als het binnen een door iemand bepaalde hoeveelheid tijd kan plaatsvinden. De gevreesde en nutteloze tempotoetsen bijvoorbeeld.
Tijd leidt af. Je kunt pas werkelijk creatief zijn, ergens in opgaan als je niet wordt afgeleid door de tijd. Omdat ik net als jij mee draai in de carrousel van ons maatschappelijk bestel heb ik al mijn elektronische systemen gekoppeld. Waardoor ik zelden op de klok hoef te kijken en dus geconcentreerd en geïnspireerd door kan werken aan waar ik dan ook maar mee bezig ben. Er komt vanzelf een melding dat het zo langzamerhand tijd wordt om te vertrekken voor de volgende afspraak.
Als ik wel eens vraag aan mijn cliëntjes hoe laat het is (ja ik blijf wel praktisch en leren klokkijken is ook voor een beelddenker mogelijk en helaas nodig) dan gaan de ogen omhoog vanwege de volstrekte onbelangrijkheid van mijn vraag en krijg ik niet zelden als antwoord: het is licht dus het is overdag, ik heb school gehad dus het zal middag zijn. Ik reken het altijd goed.
Ongeduld is ook iets wat samenhangt met onze perceptie van tijd. Wachten geeft mij echter altijd de gelegenheid weg te dromen, iets te overdenken, te onderzoeken. Altijd wat te doen in mijn in beelden denkende hoofd. Uit onderzoeken blijkt zelfs dat onze westerse obsessie met tijd gelinkt kan zijn aan te hoge bloeddruk en zelfs depressie. Het is niet alleen het klimaat en het eten in zuidelijke landen wat bijdraagt aan minder hartkwalen. De manier waarop jullie omgaan met tijd is 1 van de grootste veroorzakers van stress.
Doe het eens 1 dag per maand, om mee te beginnen. Een hele dag zonder de klok. Slaap wanneer je moe bent, eet wanneer je lichaam dat wil en word je weer eens bewust van alles, behalve van tijd. Er zal een wereld voor je open gaan, je zult productiever zijn dan ooit, met bovendien een ontspannend en relativerend effect op de rest van de tijd. Als je geen idee hebt hoe dat zou kunnen zijn, denk dan even terug aan je vakantie. Dat tijdloze genieten, doen waar je zin in hebt op het moment dat je er zin in hebt. Tenzij je natuurlijk behoort tot de Hollandse gezinnen die zelfs op Kreta om 16.30 uur van het strand rennen omdat er wel om 17.00 uur gegeten moet worden.
Versla de klok, leef op je hartslagen, wat telt ben jij, de jaren verstrijken toch wel.
