Anders

Bijna dagelijks kom ik ze tegen. De kids met een andere manier van zijn maar dat vooral niet willen. Anders leren, anders denken, anders voelen. Brr, dat is eng, dan val je op, in een systeem wat het vaak al in groep 3 voor elkaar heeft je geconditioneerd te hebben  om vooral hetzelfde te doen en net zo te zijn als de ander. De bekende grijze massa. Allemaal dezelfde tekening produceren, exact volgens de gegeven opdracht. Dan word je beloond. En kleur je buiten de lijntjes dan word je afgestraft. 

Studeren

Morgen ga ik weer naar school. Nou ja, zo dramatisch is het niet. Ik begin aan een waarschijnlijk langer leertraject bij het IKEV met twee basisdagen. En dan komt er een oud spook langs. Het evenbeeld van de jonge spookjes bij mijn cliëntjes. Het klopt aan de deur en herinnert me fijntjes aan het feit dat ik niet kon leren op school. Oude hongertjes komen naar boven in de vorm van faalangst, perfectionisme. Ga ik dat wel redden? Is het wel wat voor mij? Bovendien doemen onbekende woordbeelden op, als ‘zwangerschap’. Paniek, Help! Woorden als ‘prenataal’ en ‘foetus’ moest ik echt even toevoegen in de taalkamers in mijn hoofd. Een boek lezen, eentje maar voorlopig, gelukkig. “Je hebt niets met lappen tekst dus ga je dat echt niet onthouden”, zeurt het spook aan mijn deur. 

Mindset

Ik luister nog even en stuur hem dan weg. Dank je wel hoor dat je even langskwam en me onnodig waarschuwt. Wegwezen nu! En dan ga ik in de actie. Mijn bijbehorende niet-helpende gedachten over studeren en school laat ik rustig binnen door de voordeur, ze verdwijnen weer via de achterdeur. Er zijn filmpjes over CREF, met tekeningen, beeld en geluid. Daar kan ik wat mee. Ondertussen heb ik de docent van de eerste dag ontmoet en er is een klik. Ik heb de plek gezien en gevoeld waar er les wordt gegeven. Op fietsafstand, mijn favoriete vervoermiddel om het hoofd leeg te krijgen. Het moet zo zijn dat precies op het juiste moment goede vriendin Kim en ik samen gaan eten en zij als osteopaat juist nu intensief bezig is met het effect van de zwangerschap op de rest van je leven. Het anders leren zit hem ook in de voorbereidingen. En dat sta ik mezelf toe.

Ik grijp terug, zoals altijd op de bemoedigende taal van Pien van den Boorn. “Een beelddenker verhoudt zich tot de school of werkplek als een vierkant tot een cirkel. Om te kunnen slagen eist de cirkel gelijkvormigheid. Het vierkant is daarom veelal het kind van de rekening. Alleen met grote inspanningen slaagt hij hierin. En met veel butsen en builen.” Mijn butsen en builen mogen er zijn. En ondanks mijn grote aanpassingsvermogen verhoud ik mij trots als een prachtige Tesseract tot de platlanderse cirkels van veel systemen in onze maatschappij. 

Deze week mocht ik weer een serie sessies afsluiten. Cliëntje tekende, bij wijze van evaluatie, een fantasievol, kleurrijk en opvallend vervoermiddel op een landweg. Naast een snelweg met allemaal dezelfde grijs gekleurde auto’s. Glimlachend keek ik in de spiegel. Wij komen er wel, alleen anders.