Meer en meer willen scholen weten, geïnformeerd worden. Steeds vaker vragen teams om getraind te worden of zetten ouderavonden op. Willen bedrijven weten hoe ze de talenten van de in beelden denkende werknemer kunnen inzetten. Welke behoefte heeft een visueel ingesteld kind, thuis en in de klas? Niet elke school wil daarvoor uitkomen op de sociale media en niet elke ouder. En hoe graag ik ook op alle platformen aanwezig ben, ik word vooral gevonden door wat de ene moeder vertelt aan de andere moeder, wat de ene leerkracht doorgeeft aan de andere leerkracht, wat de ene vader vertelt op zijn werk aan zijn baas. Zo kom ik al jaren in de gezinnen, de scholen en de bedrijven.

Bij wat ik daar zie en meemaak vraag ik me regelmatig oprecht af of we nog wel weten voor welke toekomst we onze kinderen voorbereiden? Zo is de rekentoets volgens mij een grote brij van verhaaltjessommen. Een zure Duitse psychiater vindt Ipads als leermiddel voor kleuters maar kindermishandeling. Het lijkt wel of we nog steeds opleiden alsof we in het industriële tijdperk zitten waar alles draaide om productie. We willen volgens mij nog steeds, dat kinderen leren om klakkeloos aanwijzingen op te volgen. Taken moeten vooral op tijd af zijn. Ze moeten onzinnige  feiten uit hun hoofd leren en deze foutloos en snel kunnen reproduceren. Ze moeten laten zien wat ze stap voor stap gedaan hebben. Ze moeten een keurig handschrift hebben en goed kunnen spellen. We leren ze nog steeds punctueel te zijn, georganiseerd en netjes stil te zitten. Deze, vooral auditief lineaire vaardigheden, beperken niet alleen de beelddenker in de klas maar alle leerlingen. Zien we dan niet dat het landschap van ons werk voor onze ogen in snel tempo verandert? Zien we dan niet dat we de kids van nu andere mogelijkheden zouden moeten geven om later succesvol te kunnen zijn? 

In die toekomst, waar we dus eigenlijk al in zitten, is het van belang dat ze het grote plaatje kunnen zien. Één van de nog vaak miskende talenten van visueel ingestelde leerlingen. Ze zullen trends moeten kunnen voorspellen. Er zal een groter beroep op hun creativiteit worden gedaan. Ze zullen, om te overleven ongelooflijk innovatief moeten zijn.  Ze zullen, nog voor jij en ik met pensioen zijn, het uiterste van hun probleemoplossende vaardigheden moeten kunnen laten zien bij de naderende complexe vraagstukken.

Team- en bruggenbouwers heeft de nabije toekomst nodig.

Ze zullen hun computervaardigheden dagelijks moeten bijspijkeren om gelijke tred te kunnen houden met de technologische ontwikkelingen. De empathie zal weer achter de cijfers vandaan moeten komen. Wee de bedrijven die alleen nog op output hun zaken doen. Ze zullen moeten kunnen omgaan met de nog steeds groeiende stroom informatie. De informatie moet niet alleen snel verwerkt kunnen worden maar ze moeten ook in staat zijn hier kritisch over na te denken. Alles zal nog sneller veranderen dan wij ons kunnen voorstellen. Er zal een groter beroep worden gedaan op hun aanpassend vermogen. Het zal minder gaan om specialisten maar juist om generalisten met kennis op veel gebieden. Ze zullen vooral werken en leven vanuit chaos (creativiteit) in plaats van op basis van de huidige orde (dodelijk).

Onze manier van onderwijzen zou daar op kunnen inspelen, toch? De kinderen al vroeg leren zelf verantwoordelijk te zijn. Ze leiderschap te leren, flexibel te zijn, samen te werken in plaats van rijtjes leren. Ze voorbereiden op ondernemerschap in plaats van dociele gehoorzaamheid aan een baas: ’90 procent van de volwassenen besteedt de helft van hun wakkere leven aan dingen die ze liever niet doen op plaatsen waar ze liever niet zijn.’ (Barry Schwartz). We zouden ze kunnen leren uitermate creatief te kunnen zijn om zo te kunnen profiteren van alle nieuwe producten, nieuwe technologieën en nieuwe manieren van werken en denken. Creativiteit, hand in hand met emotionele intelligentie, zal bovenaan staan bij gewenste vaardigheden voor banen waarvan pas een enkeling het bestaan vermoedt. 

Wet op Primair onderwijs, paragraaf 1 Artikel 8 Lid 2: Het onderwijs richt zich in elk geval op de emotionele en de verstandelijke ontwikkeling, en op het ontwikkelen van creativiteit, op het verwerven van noodzakelijke kennis en van sociale, culturele en lichamelijke vaardigheden.

 *****

Op 26 november is het zover. De dag van de beelddenker. Ik kijk er zo naar uit.Tot en met 31 oktober mag ik maar liefst 5 exemplaren weggeven van het nieuwste boek van Sandra Kleiplas ‘De survivalgids Beelddenken’.

Zo leuk. Hoe werkt dat?
1. Je registreert je voor een zilveren ticket via: Dag van de beelddenker
2. Je vult de kortingscode in namelijk: KortingMaartenSmit
3. Dan zie je dat je alleen de entree betaalt en dat de prijs van het boek (11,95) direct van          de factuur wordt afgetrokken
4. Je betaalt voor een zilveren ticket incl. boek dus geen 25 euro maar 13,05 euro. De code        is 5x beschikbaar en geldig tot 1 November 2016 !