Meestal kom ik bij de mensen thuis. Voor korte of langere tijd mag ik deel uit maken van het gezin, hun systeem. Meestal leggen de moeders het eerste contact. Ze bellen me over hun zoon, een heel enkele keer over hun dochter. Vaak, niet altijd, maar wel vaak, zijn het de vaders waarbij uiteindelijk de kwartjes ratelend vallen bij de intake. Dat begint met; “Hij lijkt op mij!” Tot de soms onthutsende ontdekking; “Verrek, ik ben het ook!”  In met name het werkende leven heeft de vader dan simpelweg weten te overleven. In zijn tijd was er nog niets, je kon gewoon leren of je kon het niet. Vaak zitten ze wel in beroepen als projectleiders, reclame, de maak-industrie, ontwerpers, ingenieurs en architecten, muzikant of zelfstandig ondernemer.

Vaak ook niet. En dan is het nog meer overleven, onder presteren met een vaag idee dat het allemaal beter zou kunnen als… 

Wat vader en zoon hierdoor wel ontdekken is waarom ze altijd al zo goed communiceerden op hun eigen in beelden denkende manier. Of dat ze elkaar nu ineens veel beter begrijpen op een diepere laag. Hoe dan ook, het maakt heel veel los bij de beelddenkende vader.

De zoon leert in korte tijd van mij zijn hoofd op te ruimen, leert hoe hij leert, legt verbindingen tussen de beide hersenhelften, voelt zich lekkerder in zijn vel en gaat beter presteren op school. “Ik heb een ander kind in huis”, zeggen de moeders al snel. 

Generaliserend zijn de niet-in-beelden-denkende vaders zelden bij een sessie aanwezig, hoogstens bij de intake. De beelddenkende vader wil er altijd bij zijn wat het ook kost. Dat zijn de sessies waarbij ik multi taskend op 3 sporen draai, kan het niet anders uitleggen. Het eerste spoor is altijd voor mijn cliëntje, het tweede spoor is voor de auditief in gestelde moeder die haar kind (en dus vaak haar man) probeert te begrijpen en het derde spoor is voor de vader bij wie van alles op zijn plek valt waarbij veel stuiterende vragen vrij komen. Dat worden prachtige gesprekken na de eigenlijke sessie in onze eigen flipperkast-stijl, ontroerende herkenning en erkenning van wat er bij zoon en vader nu mag zijn. 

En ja, ik heb het ook van mijn vader.