“Kom! We gaan naar de hut.” Hij rende al vooruit naar een lichte verhoging in het landschap. Daar, op de heuvel, stond een hut. Alleen zichtbaar voor hem en zijn twee beste vrienden. Ze gingen naar binnen met een uiterst geheim wachtwoord en sloten de deur zorgvuldig af. Het spel was begonnen. Alleen moeder mocht deel uitmaken van het geheime bondgenootschap en kon ongehinderd naar binnen, met frisdrank en pannenkoeken. 

Spelenderwijs

Spelen, buiten spelen, bewegen. Het is ongelooflijk belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. De meeste leervaardigheden worden in het spel ontwikkeld, niet door stil te zitten in een schoolbankje. Omdat een kind meer en sneller leert vanuit nieuwsgierigheid. In het spel is zoveel te ontdekken, te leren, te vragen. 

Ruimtelijk

Voor beelddenkers uit mijn praktijk – vaak hoogbegaafd en in enige mate (hoog)sensitief – is elke vorm van spelen misschien nog wel belangrijker om te kunnen leren. Onze, met name ruimtelijke verbeelding gaat vaak met ons op de loop en stelt ons in staat van alles een spel te maken. Zonder enig tijdsbesef opgaan in Lego of Minecraft of met een paar stokjes  in het bos, een schepnetje en een sloot. Kijk naar ons als we spelen en de labels ‘ongeorganiseerd’ en ‘niet-geconcentreerd’ zijn er ineens niet meer. 

Zintuiglijk

Wij zijn visueel ruimtelijk ingesteld en we zien en spelen in 3 D, zowel in ons hoofd als daarbuiten. Onze binnenwereld is complexer en afwisselender dan de platte werkbladen en leerboeken in de klas. Ons talent stelt ons in staat om door werkelijkheid en fantasie heen overeenkomsten en verbindingen te ontdekken, altijd maar weer. Laat ons spelen en met alle zintuigen tegelijk, zien, horen, ruiken, voelen en ervaren we het grote plaatje. Zien zo onmiddellijk wat er aan de hand is en wat de essentie is, verbinden alle schakels, als in een razendsnelle totaalscan. We nemen onze omgeving waar in 360 graden. Wat zo binnen komt is zoveel rijker en uitdagender dan zoiets triviaals als een punt zetten aan het einde van een zin. We hebben een groter bewustzijn wat minder geschikt is voor details, tenzij het detail boeiend wordt aangeboden en past bij onze helikopterview. 

Zie ons spelen

Als je goed kijkt zie je onze ‘radar’ voor elke kleine verandering in onze (spel)omgeving. Een minimale verschuiving in de energie, de toon van de stemmen om ons heen, de signalen dat er iets staat te gebeuren voordat jij het zelfs maar kunt bedenken. We absorberen alles om ons heen, ondergedompeld in de ervaring. Als het onderwijs, de leerkracht daar op aan kan sluiten, het laten leren vanuit het rijke ervaren van de beelddenker dan zullen wij het geleerde altijd onthouden. Spelen daagt leerkracht en leerling uit, het rekt ons denkvermogen op, het daagt ons beiden intellectueel uit en we voelen ons er letterlijk beter bij.

Ervaren

Ondernemerschap aan den lijve ervaren op een Dickens Fair, spelsimulaties bedenken, het zelf ontwerpen van een bordspel, samen ondergedompeld zijn in een langer project, uitdagende wedstrijden, het bouwen van een website, een nieuw apparaat uitvinden, kunst, muziek, poëzie, toneel. Daarmee vervul je onze leerbehoeften. Laat ons spelen, leren, in een kleurrijke stimulerende omgeving. Wat we zelf al spelend mogen ervaren, blijft hangen en weten we razendsnel uit te breiden met nieuwe interessante verbindingen. En ook de taaldenkers hebben baat bij deze benadering. De schijnbaar ongecontroleerde, drukke, lastige leerling zonder focus zal zo een katalysator kunnen zijn en het klassikale leerproces versnellen en verbeteren. Als de beelddenkers zo mogen leren, zullen ze de rest van de klas stimuleren, meenemen. Noem het de magische aantrekkingskracht van een beelddenker als hij lekker in zijn vel zit en zijn talenten mag benutten. 

De cirkel en het vierkant

Waar dat nog niet zo is, ligt een ’taak’ voor ons als beelddenker zelf en de ouders. Wij zullen ons nu nog blijven verhouden tot het huidige onderwijssysteem als een cirkel tot een vierkant. Laat de rondingen niet eindeloos ten koste van alles oprekken omdat het zo nodig zou moeten passen. Ga niet thuis nog meer extra school taken doen want ja het niveau moet toch omhoog. Maar laat ze spelen, laat ze opgaan in hun spel, laat ze bewegen, laat ze zelf ontdekken. Grote kans dat als ze willen weten hoe de visjes in de sloot heten en wat ze eten, om maar eens wat te noemen, dat ze ineens willen gaan leren lezen, in een eigen tempo, op een eigen manier. Als je voor de klas nog niet zover bent, laat ze dan in elk geval tussen de lessen door bewegen en heb het lef ze veel buiten te laten spelen. Hoe zou het zijn om aan het begin te staan van een verandering in het leren?

Wouter Tulp, Stroebel en Sara

Ze sloten zorgvuldig hun onzichtbare hut af en spraken bezweringen uit zodat niemand hem zou kunnen vinden, laat staan er binnen gaan. Ze hadden touwen om hun schouders en stevige houten zwaarden. Alle drie hadden ze een teddybeer in hun rugzak.

Het was een lastige beslissing geweest maar nu was het dan zover. Het doden van draken moest maar eens afgelopen zijn. Vanaf nu zouden ze alleen nog maar draken vangen om ze te temmen en te berijden.