Toveren
Toveren kon ik als kind. Ik liep altijd met een stok. Ik vond ze in de tuin, in het bos of op straat. Met mijn talent voor sociaal wenselijk gedrag leerde ik al snel dat ik het mijn zwaard moest noemen, mijn speer, geweer of mijn wandelstok. Het was natuurlijk mijn toverstok, maar dat mocht niet, toveren was iets van de duivel. Dat deed je niet. Hij raakte ook altijd kwijt. Dan vond ik wel weer een ander en begon ik weer opnieuw met beitels en ander gereedschap. Schaven, hakken, schuren tot het weer mijn eigen magische toverstaf was. Als ik naar school ging verstopte ik hem in de buurt want hij mocht natuurlijk niet mee de klas in, stel je voor. Ik was nog niet zo ver gevorderd dat ik hem onzichtbaar kon maken en Hogwarts bestond nog niet.
Hagrid
Een tijdje geleden kwam ik op feestboek mijn ‘eigen’ Hagrid tegen. Hij toverde met zijn handen de prachtigste voorwerpen uit hout. Schalen, tollen en op een keer; een toverstaf. Ik deelde hem op mijn tijdlijn en mijn Belgische lieve collega Sandra Kleipas reageerde onmiddellijk. Volgens mij heeft haar #kleinefilosoof er nu eentje. Ik deelde hem en werd er blij van maar kocht hem zelf niet. Doe normaal zeg. Toch bleef het ergens haken. Als dirigent van mijn eigen zangers kan ik toveren met muziek en dirigeer ik met mijn handen. Dat is op zich magisch genoeg. Wellicht als je professioneel voor een orkest staat dat je dan een dirigeerstok gebruikt. Een baton als verlenging van je arm zodat ook de blazers op de achterste rij jouw slag kunnen zien. Voor een klein a capella koor is dat not done.
Peter Peer
Ondanks de duivelse logaritmes van Mark bleef ik dit soort berichten zien: Tovenaars in Nijmegen opgelet! Er komt een toverstaf naar één van jullie gevlogen! Per uilenpost natuurlijk! Deze heeft een ingebouwde fluxversterker én is gegarandeerd terugslagvrij. Dat is wel zo handig, dat weet elke tovenaar… De humor en het vakmanschap gingen hand in hand. Dus liet dat haakje weer van zich horen. Ik zocht contact met Peter Peer.
Toverstok
Beste Peter Peer. Ik volg jou al een tijdje. Dat komt natuurlijk door je kunt toveren met hout. Ik kan toveren met muziek. Maar ja, als volwassene ga je natuurlijk geen toverstok bestellen. Nu denk ik daar het volgende op gevonden te hebben. Jij maakt een dirigeerstok voor mij. Dat kan. Dat is niet gek. Echter, tussen jou en mij, (niemand die dit leest, toch?) bouw je daar een fluxversterker in maak je hem terugslagvrij. Weten jij en ik dat het een toverstaf is maar voor de buitenwereld is het een serieuze dirigeerstok 
Deal?
Beste Maarten,
Ik vind het een geweldig goed idee. En toveren is trouwens niks om voor te schamen. Maar goed, niet iedereen begrijpt dat. 
😉. Ik heb wel eens overwogen om een baton te maken. Het viel me op dat ze vrij lang en heel dun zijn. Heb je voorkeur voor een bepaalde lengte? En misschien ook een voorkeur voor houtkleur (juist licht of donker, rood). Je zal in het begin nog wel een beetje moeten oppassen met dirigeren. Als de fluxversterking aan staat, is het mogelijk om per ongeluk (of expres) instrumenten in de knoop te leggen. Bij een hoorn misschien niet zo’n probleem, maar een cello lijkt me toch lastig bespelen met een knoop in de hals. 
😀 Groetjes Peter Peer
Beste Peter
De diritoverstok hoeft voor mij niet langer dan 30 cm te zijn, exclusief handvat. Handvat ongeveer 7 cm. Mijn voorkeur ligt in rood, misschien zelfs wel glanzend waardoor eventuele valse tegenkrachten met 1 slag zijn af te weren. Zo’n flinterdunne staf, eh stok, hoeft niet. Kijk maar wat werkbaar is, al moet ie natuurlijk wel dunner zijn dan de gemiddelde toverstok want anders hebben ze me meteen door. Meestal laat ik mijn zangers zingen zonder instrumenten dus dat komt wel goed. Voor mijn dagelijks werk haal ik mensen uit de knoop, dus zeg maar dat ik die beweging al ken
Perfect dat komt dus helemaal goed. Als je zegt rood dan denk ik meteen aan padoek. Zeer hard en donkerrood. Of aan het kernhout van taxus. Dat is magisch hout. Maar wel minder intens rood. Groet, Peter.
Het dilemma van de ware tovenaar dus. Kies ik voor donkerrood of voor magisch hout? Ik ga voor padoek! Omdat het al magisch klinkt.
Dat is zeker waar! Ik ga hem voor je maken!
Op een dag was ie klaar
De waardebepaling was nog wel een dingetje. Voor mij was de tover dirigeer stok van onschatbare waarde, op maat gemaakt. Peter was echter nog niet overtuigd dus, beroepsdeformatie, schoot ik in de coach-stand.
- het maken van de diritoverstok
- het ontwerpen van de diritoverstok
- het zorgvuldig selecteren, kopen én voorbereiden van het hout
- de ervaring om er iets moois van te maken
- het geduld om de details te verfijnen
- een dansje in de werkplaats
- het overbrengen van plezier en liefde
- een portie zelf liefde
Waarde
Dit alles komt dan bij elkaar op XX euro inclusief btw. Exclusief verzendkosten. Ik wil je heel graag hartelijk bedanken voor je vraag. Je hebt absoluut gelijk. Belangrijk is het dat ik ga staan voor de waarde die ik bied. Mijn waarde. Graag hoor ik of je akkoord gaat met deze nieuwe prijs, en waar ik de diritoverstaf naartoe mag sturen. Groeten, Peter
Heerlijk toch? De humor en het inzicht. Aan beide kanten. Dan komt als vanzelf het vervolg. Deze magische man gaat vast weer een nieuwe niche voorzien. Ik ging hierdoor nog een stapje verder. Zo leuk als ondernemers zaken gaan doen met elkaar.
Vervolg
