Als meesterlanterfanteraar start ik morgen met 10 pioniers de pilot van de online training lanterfanten. Per 1 juli is deze dan voor iedereen beschikbaar. De training is er omdat ik ondernemers om mij heen zie worstelen. Ze zijn zo druk met de verkeerde dingen. Ze stellen uit wat werkelijk belangrijk is. In 6 modules leer ik ze het nieuwe lanterfanten. Veredeld onthaasten, je brein en je lichaam tot rust brengen om productiever en creatiever te worden. Bij de start van dit plan, deze droom van mij, vertelde ik live een verhaal. Ik heb hem hier voor je uitgeschreven.
Er was eens, in een land hier ver vandaan, maar dichterbij dan je zou denken, een boer met twee zonen. Eigenlijk was het een tweeling. Maar de tweede zoon was een dag later geboren dan de eerste. Daarom had hij de eerste ‘Vandaag’ genoemd en de tweede zoon ‘Morgen’. Ze deden hun naam eer aan. De boer had hen allebei de helft van zijn land gegeven.
Vandaag bewerkte zijn land altijd vroeg in de ochtend. Hij ploegde en zaaide en oogstte dat het een lieve lust was. Als hij ‘s middags thuis kwam maakte hij plannen voor de volgende dag, de volgende week, de volgende maand en zat ’s avonds tevreden op zijn schommelstoel bij de open haard.
Morgen was ook heel druk. Met, ja met wat eigenlijk? Hij vergat te ploegen, zaaide te laat en had weinig te oogsten of vergat het gewoon. Altijd maar bezig met het opruimen van de schuur, met het plannen maken en uitwerken en opnieuw maken. Het was nooit goed genoeg of het deugde niet. Tot ’s avonds laat was hij in de weer en kon uren voor zich uit zitten staren maar er stond niets op zijn land.
De boer maakte zich grote zorgen. Omdat maar de helft van het land een goede opbrengst had, hadden ze ook maar een half inkomen. Er waren dagen dat er nauwelijks eten op tafel stond. Op een dag riep hij zijn oudste zoon bij zich. ‘Vandaag’, zei hij peinzend, ‘wat is dat toch met Morgen? Hij werkt hard maar het lijkt wel of er niets uit zijn handen komt. Wat echt belangrijk is stelt hij telkens maar uit. Kan jij daar niet eens verandering in brengen?’
Vandaag keek zijn vader aan, dacht lang na en zei toen; ‘Ja, vader, dat zou ik kunnen doen. Geef mij je vertrouwen en al het land en ik zorg dat het goed komt.’ Zijn vader aarzelde even maar stond het wel toe.
Vandaag ging naar zijn broer en vroeg hem al zijn plannen te laten zien. Morgen kreeg een kleur en zei dat zijn plannen nog niet klaar waren. Na lang aandringen haalde hij toch de stapels plannen uit zijn kamer en gaf ze schoorvoetend aan zijn broer. Vandaag ordende de stapel papieren, knikte af en toe, schreef er iets bij of streepte iets door en zei toen: ‘Dit is geweldig wat je gedaan hebt. Met deze plannen kan ik al het land in mijn eentje bewerken en kun jij zorgen voor de machines, het gereedschap en de schuur. Je zult zien dat we tijd overhouden om de stal weer te vullen met vee.’
Morgen glimlachte en zei, daar was ik al bang voor, dat het een succes zou kunnen worden.
De volgende dag gingen ze samen aan het werk. Al het land werd bewerkt, het gereedschap en de machines onderhouden, de schuur zag er piekfijn uit en ’s avonds maakten ze samen de stallen schoon. Daarna zaten ze allebei in hun schommelstoel tevreden hun plannen voor de volgende dag te bepraten.
Je begrijpt, ze leefden en werkten nog lang en gelukkig.
Ben jij ook bang voor succes? Stel je daarom uit wat er echt toe doet? Verzin je van alles om je succes maar uit te stellen? Dan heb ik iets voor je. Je hoeft er de deur niet voor uit. Als meesterlanterfanteraar ben ik een online training aan het maken om je eigen uitstelgedrag voor eens en voor altijd aan te pakken. Zodat je kunt gaan doen wat echt belangrijk is. Hoe? Door meer te lanterfanten. Dat klinkt tegenstrijdig maar het werkt. Vanuit de werkelijke rust, zonder oordeel en zonder schuldgevoel, durven kijken naar wat je uitstelt en waarom. Om dan samen door te pakken. Zodat jouw unieke talenten eindelijk over het voetlicht komen. Zodat jij en jouw missie om de wereld een stukje mooier te maken gezien worden.
Wat prachtig Maarten! Misschien doe ik ook wel mee in juli