Om op een andere manier te beginnen met het eind voor ogen.
Ik wil herinnerd worden om mijn lach, mijn humor. Dat ik aanstekelijk was. Mijn eigen soort humor begrepen en gewaardeerd en dat is terug te lezen in mijn boeken. Ik wil herinnerd worden om mijn stem, de klank ervan, Ik wil herinnerd worden om de rust die ik breng.
Mijn verhalen blijven. Onlosmakelijk verbonden aan mijn stemgeluid.
Ik wil herinnerd worden om mijn beelden. Wereldwijd zwerven er ruim 3000 exemplaren van mijn foto inspiratie kaarten. In huiskamers, coach praktijken en training bureaus. Mijn foto’s op het wereldwijde web vanuit een andere manier van kijken naar mijn omgeving.
Hoe heerlijk zou het zijn als bij bepaalde gerechten de herinnering aan mij naar boven komt; Maartens Tzatziki, Maartens Pasta Carbonara en Pasta Skordo en natuurlijk Maartens Nasi. In Italië, Mirtos of bij mij thuis. Met Fluent na de repetitie aan lange tafels in een tuin.
Muziek zal zeker herinneringen oproepen. Ik heb ooit gezegd op mijn uitvaart luister je 3 uur naar de Mattheus. Wellicht vinden ze mijn Play list op YouTube; Funeral Whenever.
Bachliefhebber, dat zullen de meesten zich herinneren. Ik ben benieuwd wie er met het muzikale genie Dimash Kudaibergen op de proppen komt. Hij kan zich voor mij als enige meten met Bach. Mijn fascinatie met de mannelijke sopraanstem, Philippe Jarousski en Dimash Kudaibergen, weet überhaupt iemand dat? Zoveel mooier in mijn wereld dan de vrouwensopraan, sorry dames.
Zal iemand weten, of zich herinneren wat mijn werkelijk grote liefde is? Het zuiver a capella zingen of ernaar luisteren zoals bij Voces8 en Voctave. De mentale en fysieke kwelling van onzuiverheid, disharmonie, intonatie. Dan moet je maar geen dirigent worden zullen ze zeggen. Dat klopt. Ik heb vele kanten en ze stroken niet altijd met elkaar. Soms versterken ze elkaar, soms hak ik mijzelf een oor af.
Dat tientallen jaren van mijn leven Jan Jacob Slauerhoff het enige was wat ik las, zou iemand dat weten?
Als ze mij toch eens herinneren als genezer, heel maker. Door het stellen van de juiste vragen en de energie van mijn handen. Dat ik mijn eigen genezer ben een wonder der natuur, al jaren in geleende tijd. Als wegwijzer in de 3 dimensionale visuele wereld van de hoogbegaafde, hoog sensitieve beelddenkers.
De scherpte van mijn gesproken en geschreven taal, “hij had iets met woorden”, zowel kwetsend, verhelderend, strelend, kwellend, liefdevol en altijd met humor, mijn humor.
Zouden ze weten waar ik mijn inspiratie vandaan haal voor alles? Muziek uiteraard en toch vooral uit het alleen zijn, lange dagen. De natuur, het bos, de Libische zee, dieren, huisdieren. Maar ook uit Harry Potter, Merlin & Arthur, Nietzsche, Ursula LeGuin, Byron Katie. Uiteindelijk, na vele jaren, uit wie ik ben aan mijn schrijftafel.
Dat mijn schrijven de eeuwigheid overleeft.
